ONS [VER - HAAL]

Milan and Simon met as first-year bioengineering students, decoding yeast strains and the science behind beloved brews by day, exploring the results in bars by night. Over time, as life became more professional, the bar side of the equation started to lose its appeal, especially the morning after.

Still, they craved the ritual. A glass to mark a moment. To slow down, lean back, and savour. But nothing alcohol-free ever came close. The so-called alternatives were either de-alcoholised ghosts of real wine, or awkward juice-adjacent experiments trying to pass for serious.“The ritual doesn’t need the alcohol, it needs the complexity.”

ONS [VER - HAAL]

Milan en Simon leerden elkaar kennen in het eerste jaar bio-ingenieur. Overdag doken ze in de wereld van gistculturen en brouwwetenschap. ’s Avonds testten ze de resultaten in het café. Naarmate het leven professioneler werd, verloor die alcohol wat van zijn charme, zeker de ochtend erna.

Maar het verlangen naar het ritueel bleef. Een glas om een moment te markeren. Om te vertragen, achterover te leunen, te genieten. Alleen… er was geen waardig alternatief voor wijn.
Of je krijgt een gedealcoholiseerde schim van wat ooit wijn was, of een suikerbom in een cocktailglas die meer ‘kinderfeest’ dan ‘grand cru’ schreeuwt. "Het ritueel heeft geen alcohol nodig, enkel de complexiteit."

Dus stelden ze zichzelf de vraag:
Wat is er nodig om iets te maken dat aanvoelt als wijn,
zonder ooit te proberen wijn te zijn? Het begon met fermentatie. Daar kwamen kruiden bij, structuur, diepgang.
Handboeken werden afgestoft. De keuken werd een laboratorium. Lange nachten leidden tot gelaagde blends.
Imiteren volstond niet. Ze wilden iets creëren dat op zichzelf mocht bestaan. Complex. Volwassen. Een drank die een plek aan tafel verdient. Geen aftreksel van iets anders, maar een ritueel op zich. Het resultaat? Een drank die niet alleen lekker is…

…maar ook ademt. Die pairt. Die blijft hangen. En zich gedraagt als wijn.

Dus stelden ze zichzelf de vraag:
Wat is er nodig om iets te maken dat aanvoelt als wijn,
zonder ooit te proberen wijn te zijn? Het begon met fermentatie. Daar kwamen kruiden bij, structuur, diepgang.
Handboeken werden afgestoft. De keuken werd een laboratorium. Lange nachten leidden tot gelaagde blends.
Imiteren volstond niet. Ze wilden iets creëren dat op zichzelf mocht bestaan. Complex. Volwassen. Een drank die een plek aan tafel verdient. Geen aftreksel van iets anders, maar een ritueel op zich. Het resultaat? Een drank die niet alleen lekker is…

…maar ook ademt

Die pairt.
Die blijft hangen
En zich gedraagt als wijn.

At SHWUNG, we make PHONETIC WINES…

…Non-alcoholic drinks that sound like wine, feel like wine, and pair like wine, but aren’t wine. Each bottle riffs on a classic, reimagined through botanicals, juices, and fermentation. Designed to be alcohol-free, from first sip to last swirl.

And yes, you’ll taste what we mean. Let’s be honest. Wine wasn’t meant to be de-alcoholised. So we didn’t. Forget spumante. We make [spuh-man-tay], [or-anj],and [vehr-mut ros-soh], just a tiny taste of what’s still to come.

Bij SHWUNG maken we FONETISCHE WIJN

… Alcoholvrije dranken die klinken als wijn, voelen als wijn en passen bij wijn, maar het niet zijn. Elke fles is een knipoog naar een klassieker, opnieuw vormgegeven door middel van botanicals, sappen en fermentatie. Ontworpen om alcoholvrij te zijn, van de eerste slok tot de laatste slok.

En ja, dat proef je

Laten we eerlijk zijn. Wijn is niet bedoeld om gedealcoholiseerd te worden. Dus hebben we dat ook niet gedaan. Vergeet spumante. We maken [spuh-man-tay], [or-anj],
en [vehr-mut ros-soh], slechts een klein voorproefje van wat nog gaat komen.

Geen kopie. Geen kloon. Maar een nieuwe categorie. Dit is drinken, maar dan anders.

Dus. Klaar voor het betere werk? Trek een fles SHWUNG open, en herschrijf je ritueel.

Geen kopie. Geen kloon. Maar een nieuwe categorie. Dit is drinken, maar dan anders.

Dus. Klaar voor het betere werk? Trek een fles SHWUNG open, en herschrijf je ritueel.